List pożegnalny Magdaleny Szafron to wzruszające świadectwo miłości do ludzi, do rodziny, do Boga. To też ważny apel do wszystkich, którzy smucą się z powodu śmierci Magdaleny Szafron. Jak inaczej można nazwać słowo pożegnalny? Jakie inne formy posiada słowo pożegnalny? Synonimy, wyrazy bliskoznaczne i inne określenia słowa pożegnalny. W naszym słowniku synonimów języka polskiego istnieją 22 wyrazy bliskoznaczne dla słowa pożegnalny. Synonimy te podzielone są na 2 grupy znaczeniowe. Radiowy "żart" doprowadził do śmierci pielęgniarki księżnej Kate. Media ujawniły treść listu, jaki kobieta napisała przed popełnieniem samobójstwa. Wskazała w nim osoby, które List of ongoing armed conflicts. Map of ongoing armed conflicts (number of combat-related deaths in current or past year): Major wars (10,000 or more) Wars (1,000–9,999) Minor conflicts (100–999) Skirmishes and clashes (1–99) The following is a list of ongoing armed conflicts that are taking place around the world. Wkrótce po śmierci poety rozpowszechniły się pogłoski na temat innych jej wersji. Wedle nich Jesienin zginął z rąk OGPU – miał być bowiem wplątany w intrygi polityczne na najwyższym szczeblu władzy. Poeta został uderzony w tył głowy i jeśli nie spowodowało to śmierci, mógł zostać powieszony siłą lub też uduszony Pyta Pan, w jakim stanie umysłu znajdował się Pana syn, kiedy pisał list pożegnalny. Do końca na pewno nie jestem w stanie wiedzieć, co czuł Pana syn, ale na podstawie jego listu widać, że syn był wrażliwy (pisał wiersze, czuł się po trosze poetą), emocjonalny i niepogodzony z losem. bYknnU. Dzień dobry! Mój 23-letni syn popełnił samobójstwo, napisał pożegnanie. Proszę o odpowiedź w jakim stanie umysłu się znajdował w momencie pisania pożegnania. Nie lubię się żegnać w szczególności Lepiej odejść byłoby bez słowa Jednak nie obejdziemy tych powinności Tego wymaga kultura zdrowa Pragniesz wyjaśnienia czemu odchodzę Wybacz że przeze mnie żyjesz w trwodze Chciałbym tego na prawdę uniknąć I z Twej pamięci na zawsze zniknąć Proszę Cię żyj dalej po swojemu Niepotrzebny smutek sercu memu Wspomnij jedynie te chwile radości Nie unoś się w nienawistnej złości Nie pasowałem tutaj od początku Moja dusza szukała życia wątku Lecz ten mógł być tylko w Bogu Który leży w ukrytym sarkofagu Sam nie byłem w stanie szukać Mogłem się tylko w szarości błąkać Codziennych rytuałów bezsensowności Pozbawionych bez Niego romantyczności Bo bez Niego życie nie ma chaosu Jest jedynie ścieżka przewrotnego losu Jak się elektrony w atomie ułożą Pozbawione wolności obłędnie krążą Nie widzę sensu w doczesnej uciesze Pozostają tylko chorego poety wiersze Chcące uciec od tej rzeczywistości Sięgnąć prawdziwych duszy własności Lecz poetą tutaj się być nie da Doczesność jego duszę zjada Marzyciel we śnie jeno brodzi Lecz potem się zawsze budzi Nie potrafię w tym ciele Sprostać swym ambicjom Jest ich zbyt wiele I przeszkadza to ludziom Jest rzecz jasna garstka która pomaga Rodzina i przyjaciele Wielka jest ich miłości waga Lecz szalę przechylają mąciciele Świat jest po prostu zły Wszelkie uczucia zamarzły Rządzi pieniądz i urodzenie Jest tylko nieustające cierpienie Wciąż tylko czegoś łaso pragnę I nawet kiedy tego dosięgnę Nasycić się nie potrafię Potępiam stoicką filozofię Nie godzę się na swój los Na ten śmiertelny życia cios Uciekam od tego wszystkiego w niebyt Lub w miłosiernego Boga objęć dobrobyt I jeśli On naprawdę istnieje I mnie szczerze kocha nieskończenie I pozwoli przepaść w mroku knieje To niech i Miłość taka przepadnie PS. Błagam Cię Piotruś nie bierz ze mnie przykładu. Życie może być piękne - wiem to; ono tylko dla mnie straciło sens, zbyt się męczyłem, a Ty jesteś twardszy, co znaczy, że jesteś w stanie odnaleźć sens tam gdzie ja go nie mogłem zobaczyć, bo byłem ślepym ignorantem. Ja zawsze byłem miękki płaczek, choć zgrywałem twardziela. Można jeszcze wiele osiągnąć wspaniałego i pięknego, a ja w Ciebie wierzę. Jesteś wspaniałym człowiekiem i świetnym bratem. Będziesz też na pewno wspaniałym mężem dla swej ukochanej i jeszcze lepszym ojcem dla swych przyszłych dzieci. Swym twórczym umysłem i polotnym sercem jesteś w stanie przynieść temu światu wiele dobrego. I dla siebie odnajdziesz drogę sensu, którą będziesz podążać i być może przez to, że Cię tak kocham Twa dobroć jakoś przeleje się na mnie tym łączem miłości i będę mieć większą szansę na zbawienie. Dbaj o rodziców, swą ukochaną i naszego pieska, ale przede wszystkim o siebie. Przemów rodzicom też do rozsądku, że to nie ich wina w żadnym wypadku. To mój świat i ja jesteśmy źli. Mamo, Tato – kocham was zawsze !, nie potrafię dokładnie wyjaśnić czemu to robię. To coś we mnie ma już dość, nudzi się cholernie, cierpi ogromnie i chce czegoś nowego. Dusi mnie nadzieja, że jestem w stanie zmienić swój los, ale wiem, że nic z tego nie będzie. Świat jest dla mnie ciągłym cierpieniem, w którym na chwilę pojawiają się obrazy przyjemności, by szybko zniknąć i przypomnieć o tej kanciastej egzystencji. Już sobie nie poradzę w tym życiu. Zacząłbym robić z nudów coś złego, a nie chcę być bandytą, wolę odejść. Jestem nieprzystosowalny do tych codziennych szarych rytuałów, do ćwiczeń/treningów. Nie potrafię się pogodzić z rzeczywistością i dalej udawać, że wszystko jest w porządku. Godzić się na to co jest nie do zmienienia, jak choćby to, że mnie ciągle coś swędzi, boli i najprostsza czynność sprawia mi trudność. Przede wszystkim jednak na to, że Bóg się przede mną schował i nie da się Go tu znaleźć. Jeśli Go odnajdę, to za wszelką cenę wrócę, bo tylko On może być Miłością, która nas łączy. KOCHAM! PRZEPRASZAM!, wybaczcie mi kiedyś…, ale przede wszystkim sobie, bo się strasznie o to boję, że zaczniecie się obwiniać. To nie jest wasza wina. Wasza miłość jest nieskończona, ale to moje serce zamknęło się, to moja wolna wola i już nic nie mogliście zrobić. Pozwólcie mi odejść… jeśli nie ma niebytu i jest wieczna dusza, to odbiję się od dna i jeszcze się spotkamy. MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu Możliwości leczenia dzieci autystycznych Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są możliwości leczenia dzieci autystycznych. Witam! Bardzo mi przykro z powodu śmierci Pana syna. Współczuję Panu, bo zdaję sobie sprawę, jaki to dla Państwa cios. Pyta Pan, w jakim stanie umysłu znajdował się Pana syn, kiedy pisał list pożegnalny. Do końca na pewno nie jestem w stanie wiedzieć, co czuł Pana syn, ale na podstawie jego listu widać, że syn był wrażliwy (pisał wiersze, czuł się po trosze poetą), emocjonalny i niepogodzony z losem. Bez wątpienia opanował go nastrój depresyjny – nie widział już żadnego wyjścia dla siebie, jak tylko w samozagładzie. Czuł się niedostosowany do świata, do wymogów społecznych i konwenansów, nie mógł pogodzić się z niesprawiedliwością. Czuł się dla Państwa jakimś ciężarem i przyczyną zmartwień. Jednocześnie bardzo kochał swoją rodzinę, bo napisał, iż nie chce, by czuli się Państwo winni jego śmierci. Chciał uciec z tego świata, bo stracił sens życia, nie wierzył, że sprosta swoim wymaganiom i oczekiwaniom innych ludzi. Miał niewątpliwie wsparcie w rodzinie i przyjaciołach, ale nie radził sobie z problemami – może miał jakich nieprzyjaciół, którzy go gnębili? Próbował nie pokazywać swoich słabości, przywdziewając maskę twardziela, ale w środku czuł się słaby. Niewątpliwie bardzo cierpiał, gdyż nie potrafił odnaleźć szczęścia i radości w życiu. Najprawdopodobniej Pana syn chorował na ciężką depresję z silnymi myślami samobójczymi, które niestety zrealizował. Naturalne jest, że w sytuacjach trudnych większość ludzi najchętniej uciekłaby od problemów. Nie wszyscy jednak targają się na swoje życie, gdyż mamy instynkt samozachowawczy. W wyniku kumulacji trudności pojawia się depresja, która uniemożliwia trzeźwe patrzenie w przyszłość i sprzyja pojawieniu się myśli samobójczych. W stronę śmierci popycha człowieka izolacja, samotność, zamknięcie się w sobie. Człowiek może zrobić ze swoim życiem, co tylko chce, bo jest jednostką wolną. Może walczyć z przeciwnościami losu albo może się poddać, znienawidzić siebie, schować się w skorupę swojego Ja i popełnić samobójstwo. Być może Pana syn wysyłał wcześniej sygnały, że chce się zabić, że mierzi go dotychczasowe życie, być może były to sygnały subtelne, mało zauważalne. Niekiedy ludzie nie dają żadnych znaków, że chcą popełnić samobójstwo – podejmują radykalną decyzję i ją realizują. Poczucie pustki, bezradność, poczucie bezsensu, smutek tak mocno doskwierają człowiekowi, że nie widzi on żadnego rozwiązania, jak tylko śmierć. To, co wspólne dla aktów samozagłady, to syndrom presuicydalny, który cechuje się zawężeniem świadomości, autoagresją i agresją hamowaną oraz fantazjami samobójczymi. Człowiek, który ma zamiar popełnić samobójstwo widzi w sposób tunelowy, to znaczy nie dostrzega żadnych alternatywnych rozwiązań ani sposobów działania, traci wiarę w swoje możliwości, widzi tylko spiętrzone przeszkody, bezsilność i niemoc, ignorując szanse na rozwiązanie trudnej sytuacji. Zniekształcony obraz rzeczywistości i skrajny pesymizm powodują załamanie osobowości. Zespół presuicydalny to także niskie poczucie własnej wartości, obojętność, przekonanie, że jest się do niczego, skoro nie potrafi poradzić sobie ze swoim własnym życiem. Pojawia się obawa i lęk przed porażką oraz kompromitacją. Autoagresja stanowi przejaw nienawiści do siebie samego, chęć ukarania się za bezwartościowość. Wyobrażenia i myśli samobójcze to sygnał dla otoczenia – coś niepokojącego dzieje się z tym człowiekiem. W końcu wyobrażenia o śmierci krystalizują się w jedną wizję, którą człowiek w ciężkiej depresji próbuje realizować. Więcej na temat samobójstwa może Pan przeczytać pod poniższym linkiem: Współczuję Panu i Pana rodzinie z całego serca i łączę się w bólu. Pozdrawiam! 0 Witam Serdecznie i jakże smutno, z wyrazami empatii i rozumienia, Z opisu listu wnioskuję, że Syn był młodym i bardzo wrażliwym Człowiekiem, nie godzącym się na prawa i zasady w Świecie, gdzie inne wartości (inne od Syna) mają nadrzędne znaczenie. Syn nie widział żadnego innego rozwiązania, jak odejść, ale też wierzył w życie poza ... Nie widział sensu życia, cierpiał z tego powodu, i Rodzina była dla Niego bardzo ważna. Z listu myślę, że być może skrywał jakąś tajemnicę, którą nie chciał, nie mógł, nie potrafił się podzielić..? A przecież zawsze są rozwiązania nawet wtedy, gdy wydawałoby się że ich nie ma... Cóż mogę powiedzieć...? Bardzo trudna i jakże niepotrzebna strata takiego Człowieka, o pięknym wnętrzu... @ 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Bez niego nie mam po co żyć, chcę się zabić. Co mam robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Samobójstwo - może to jest wyjście? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper Natrętne myśli po samobójstwie kolegi – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska Samobójstwo a szczęście... – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper Sam nie wiem czego chcę – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik Co zrobić, żeby nie popełnić samobójstwa? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Co zrobić z nagminnym strachem przed smiercią bliskich? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk Jak sobie poradzić z wyolbrzymianiem problemów? – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik On się zabił - jak mam zacząć teraz żyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Chłopak, którego kocham mnie zostawił, a drugi grozi, że jeżeli odejdę, to się zabije. Co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek artykuły Prof. Marian Zembala nie żyje. (Fot. PAP) REKLAMA Rodzina zmarłego prof. Mariana Zembali miała wysłać maila z informacją o pogrzebie wybitnego kardiochirurga do pracowników Śląskiego Centrum Chorób Serca, którą to placówką kierował profesor. W liście miała przekazać, że nie życzy sobie na pogrzebie obecności dwóch osób. Przed śmiercią prof. Zembala miał dostać swoiste ultimatum. O sprawie donosi Radio ZET. Rodzina prof. Zembali wyraźnie zaznaczyła, że nie życzy sobie na pogrzebie obecności nowego dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca prof. Piotra Przybyłowicza oraz jego bliskiej współpracownicy, szefowej pielęgniarek w tym szpitalu, mgr Moniki Parys. Oświadczono to w mailu do pracowników placówki. Ostatnie pożegnanie zmarłego zaplanowano na 26 marca. „Jako rodzina zmarłego na tejże uroczystości nie życzymy sobie obecności Prof. Piotra Przybyłowskiego i Mgr Moniki Parys” – czytamy w cytowanej przez Radio ZET wiadomości. Mail miał zostać wysłany w czwartek rano. REKLAMA „Prosimy, by Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu reprezentowane było przez jego Twórców i Założycieli: Prof. Mariana Gąsiora, Prof. Zbigniewa Kalarusa, Prof. Lecha Poloskiego, Mgr Bożenę Dudę oraz mgr. Urszulę Gąsior” – dodano. Prof. Przybyłowski został mianowany na następcę prof. Zembali na początku tygodnia, decyzją resortu zdrowia. Radio ZET, powołując się na swoich informatorów, donosi, że rodzina zmarłego uważa, że w ciągu ostatnich miesięcy trwała walka o to, by z placówki zniknął syn prof. Zembali – prof. Michał Zembala. Ten jednak sprawy nie komentuje. „Postawiono mi ultimatum” Prof. Marian Zembala został znaleziony w basenie w swoim domu 19 marca 2022 roku. Zmarły miał zostawić list pożegnalny do swojej rodziny. Wiele osób z jego otoczenia nie dowierza jednak, że mógł posunąć się do ostatecznego kroku. Treści listu nie ujawniono. Radio ZET jednak miało ustalić, że w liście pojawia się wzmianka o ultimatum, jakie miał dostać w związku z sytuacją w kierowanym przez niego szpitalu. Zmarły miał napisać w liście, że „postawiono mu ultimatum”. Pod jego adresem miały być kierowane żądania, by pozbył się z placówki własnego syna, którego sam jednak uważał za jeszcze bardziej wybitnego od siebie lekarza. Jak stwierdził w rozmowie z rozgłośnią jej informator pracujący w placówce, prof. Zembala „czuł się zaszczuty i osaczony”. Wokół zmarłego od miesięcy miała bowiem narastać presja, by odszedł ze stanowiska. Ponadto oskarżano go, że szykuje swojego syna na następcę. Prof. Michał Zembala jest bowiem także wybitnym kardiologiem. Kontrowersyjna decyzja nowego dyrektora Pytane o to, w jakim trybie wyłoniono nowego dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca, resort zdrowia odpowiedział: „Z uwagi na konieczność zapewnienia niezakłóconego i prawidłowego funkcjonowania tej jednostki, Minister Zdrowia skorzystał z przysługujących mu kompetencji i z dniem 23 marca 2022 r. wyznaczył Pana prof. dr hab. n. med. Piotra Przybyłowskiego do pełnienia obowiązków Dyrektora Naczelnego”. Ministerstwo podkreśliło, że prof. Przybyłowski został mianowany pełniącym obowiązki dyrektora, więc na stanowisku pozostanie maksymalnie przez 6 miesięcy. Jednak jedną z pierwszych decyzji nowego dyrektora było usunięcie ze strony internetowej szpitala zdjęcia prof. Zembali z sekcji władze i zastąpienie go swoją fotografią. Część personelu miała w związku z tym faktem mieszane uczucia. – Wielu lekarzy i pracowników personelu jest wciąż w szoku po tym, co się stało. Można było przynajmniej poczekać do pogrzebu – stwierdzili wieloletni współpracownicy prof. Zembali. Spór w ŚCCS Radio ZET ustaliło, że w ŚCCS od ponad dwóch lat trwał spór wśród kadry kierowniczej, a syna profesora, prof. Michała Zembalę, oskarżano o to, że zarządzana przez niego Klinika przynosi szpitalowi straty. Były minister zdrowia przez długi czas miał próbować pogodzić skłócone grupy, ostatecznie jednak spór przybrał obrót niekorzystny dla jego syna. 18 marca prof. Michał otrzymał wypowiedzenie z funkcji szefa kliniki kardiologii. Z relacji jednego z pracowników szpitala wynika, że 72-latek bezpośrednio po tym wydarzeniu miał się załamać i pożegnać z pracownikami szpitala „jakby miał już nie wrócić”. Według Radia ZET, prof. Michałowi Zembali zarzucano, że prowadzona przez niego placówka przynosi straty całemu szpitalowi. „Zarzucano mu, że jego klinika przynosi straty szpitalowi, ale niewykluczone, że odpowiedzialność za to spoczywała na administracji rozliczającej się z NFZ” – czytamy. Ciało prof. Mariana Zembali znalazła rodzina w basenie znajdującym się przy jego rodzinnym domu w Zbrosławicach. Makabrycznego odkrycia dokonano 19 marca. Prokuratura ujawniła wstępne wyniki sekcji zwłok. Wynika z nich, że przyczyną śmierci prof. Zembali było utonięcie. Oficjalnie potwierdzono także, że były minister zdrowia zostawił list pożegnalny. Prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w Tarnowskich Górach śledztwo zostało wszczęte pod kątem art. 151 Kodeksu karnego. Przepis ten mówi o namawianiu lub udzieleniu pomocy w popełnieniu samobójstwa. Jak zaznaczają śledczy, to standardowa kwalifikacja w przypadku wyjaśniania okoliczności samobójstw. – Nic nie wskazuje, żeby ktoś pomógł panu profesorowi targnąć się na własne życie – podkreśliła prok. Szymocha-Żak. CZYTAJ WIĘCEJ: Nie żyje prof. Marian Zembala. Prokuratura zabezpiecza ślady Nowe doniesienia o śmierci prof. Zembali. Tragiczne okoliczności „Proszę Boga o wybaczenie…” Syn pożegnał prof. Zembalę Tajemnicze okoliczności śmierci prof. Zembali. Jego przyjaciel zabrał głos: „Nie wierzę w samobójstwo” Śmierć prof. Zembali. Prokuratura ujawniła wstępne wyniki sekcji zwłok Pogrzeb prof. Zembali. Apel rodziny Źródła: Radio ZET/NCzas REKLAMA Wstępne wyniki sekcji zwłok Mariana Zembali jako przyczynę jego śmierci podają utonięcie. Kardiochirurg i były minister zdrowia zmarł w sobotę 19 marca. Marian Zembala zmarł w wieku 72 lat. Jego ciało znaleziono w ubiegłą sobotę w domowym basenie w Zbrosławicach nieopodal Tarnowskich Gór w województwie śląskim. We wtorek 22 marca poznaliśmy wyniki sekcji zwłok profesora. Okazało się, że jego śmierć była efektem utonięcia. Badający tę sprawę dziennikarz RMF FM Marcin Buczek dowiedział się w prokuraturze dodatkowych informacji na temat odejścia byłego ministra. Od śledczych usłyszał, że na ten moment nie znaleziono śladów sugerujących udział osób trzecich przy tej śmierci. Trzeba jednak poczekać jeszcze na dalsze specjalistyczne badania toksykologiczne. Prokuratura potwierdziła, że zmarły pozostawił po sobie krótki list pożegnalny, skierowany do najbliższych mu osób. Prof. Marian Zembala nie żyje. Wszczęto śledztwo W poniedziałek 21 marca prokurator rejonowa w Tarnowskich Górach Anna Szymocha-Żak poinformowała w rozmowie z Polską Agencją Prasową, że zostało wszczęte śledztwo w sprawie śmierci prof. Zembali. Postępowanie jest prowadzone pod kątem art. 151 Kodeksu karnego, który mówi o namawianiu lub udzieleniu pomocy w popełnieniu samobójstwa. We wtorek 22 marca w Zakładzie Medycyny Sądowej w Katowicach ma zostać przeprowadzona sekcja zwłok kardiochirurga. Wybitny kardiochirurg, były minister zdrowia Prof. Marian Zembala miał 72 lata, był jednym z najwybitniejszych polskich kardiochirurgów. Pracował u boku prof. Zbigniewa Religi przy pierwszej udanej transplantacji serca. W 1993 roku objął funkcję dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu, a w 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. W 1997 roku jako pierwszy w Polsce wykonał transplantację pojedynczego płuca. W 2001 jako pierwszy w Polsce przeszczepił choremu płuco-serce. W 2015 roku Zembala został ministrem zdrowia w rządzie Ewy Kopacz, zasiadał też w Sejmie w ławach Platformy Obywatelskiej w latach 2015-2019. Nie ubiegał się o reelekcję. W czerwcu 2018 roku prof. Zembala przeszedł udar i od tego czasu poruszał się na wózku inwalidzkim. Federico Carboni uległ poważnemu wypadkowi, wskutek którego został sparaliżowany. Przez ostatnie kilka lat walczył o to, by legalnie popełnić samobójstwo. 44-latek był pierwszym Włochem i ikoną walki o prawo do godnej śmierci. Odszedł 16 czerwca w otoczeniu najbliższych. Szczery list pożegnalny Prawdziwe nazwisko mężczyzny świat poznał dopiero po jego śmierci. Wcześniej znany był pod pseudonimem "Mario". Odszedł we własnym domu w mieście Senigallia. Podczas ostatnich chwil towarzyszyli mu najbliżsi – rodzina i przyjaciele. 44-latek nie miał żony ani dzieci. Przed wypadkiem był kierowcą ciężarówki. "Mario" zostawił list pożegnalny, który powstał na miesiąc przed jego śmiercią. Mężczyzna wyznał: "Nie mogę zaprzeczyć, że żałuję odebrania sobie życia. Byłoby to nieprawdziwe i kłamliwe, ponieważ życie jest wspaniałe i mamy je tylko jedno. Niestety, tak to się jednak potoczyło". Długa walka o godną śmierć Mężczyzna był sparaliżowany przez 12 lat. Podczas swojej walki o godne odejście musiał pokonać szereg przeszkód. Osiągnąć cel pomogło mu Stowarzyszenie Luca Coscioni, czyli organizacja wspierająca ludzi w eutanazji. Podczas konferencji prasowej po śmierci Carboni’ego, sekretarz krajowy stowarzyszenia Filomena Gallo, odczytała list pożegnalny mężczyzny. Kobieta podkreśliła: "Federico chciał skorzystać ze swojego prawa do wolnego wyboru we Włoszech i był świadomy, że jego opór będzie prawem, wolnością przysługującą wszystkim". Skarbik stowarzyszenia Coscioni - Marco Cappato wyjaśnił, że Mario skontaktował się z nim po raz pierwszy dwa lata temu. Wtedy planował wyjazd do Szwajcarii i właśnie tam chciał zakończyć swoje życie. "Jestem dumny i zaszczycony, że stałem po waszej stronie" - Te dwa lata uporu i determinacji pozwoliły panu Carboni być dumnym z bycia "pierwszą osobą we Włoszech, która uzyskała pomoc medyczną w przypadku dobrowolnej śmierci" – powiedział Cappato. Federico Carboni był pierwszym Włochem, który legalnie zdołał popełnić samobójstwo. W liście apelował do swoich bliskich, by nie smucili się. Mężczyzna napisał: "Broniliśmy się, atakując i atakowaliśmy, broniąc się, stworzyliśmy sądowy kamień milowy i kawałek historii w naszym kraju i jestem dumny i zaszczycony, że stałem po waszej stronie". Carboni zmarł 16 czerwca po tym, jak sam zaaplikował śmiertelny lek przy pomocy specjalnej maszyny. Procedura kosztowała 5 tys. euro i na jej rzecz została zorganizowana specjalna zbiórka. - Teraz w końcu mogę latać, gdzie chcę – podkreślił w liście pożegnalnym. Albańczycy najpierw przewieźli ciało handlarza bronią, a potem... Śledztwo "Faktu" wskazuje na jednoznaczne tropy [WIDEO] Data utworzenia: 25 lipca 2022, 6:15. Zdaniem albańskich służb Andrzej I. (71 l.), handlarz bronią, który miał dostarczyć naszemu rządowi respiratory, umarł śmiercią naturalną. Z jego ciała, jak wynika z ustaleń "Faktu", po śmierci pobrano próbki krwi do badań. I to na tej podstawie śledczy w Tiranie wykluczyli udział osób trzecich w jego zgonie. "Fakt" ustalił również, że ciało Andrzeja I. w trumnie trafiło do Polski. Foto: TVN 24 / Ciało Andrzeja I. zostało odnalezione przez policję w Tiranie 20 czerwca. Jak ujawniliśmy w "Fakcie" w sobotę, funkcjonariuszy albańskiej policji zaalarmowała rodzina I., mieszkająca w Polsce, która nagle straciła z nim kontakt telefoniczny. Sprawa śmierci Andrzeja I. Kostnica to pilnie strzeżone miejsce – Ciało mężczyzny odnaleziono w jednym z apartamentów przy bulwarze Bajram Curii w Tiranie – poinformowała lokalna policja. Następnie, jak mówi "Faktowi" albański dziennikarz Muhamed Veliu (44 l.), zwłoki trafiły do kostnicy zakładu medycyny sądowej. Morgu, jak w języku albańskim nazywa się kostnicę, w Tiranie znajduje się w zakładzie medycyny sądowej oddalonym około sześciu kilometrów od centrum. Zakład to specjalnie wydzielony i chroniony budynek położony na terenie dużego szpitalnego kompleksu. To tutaj do badań trafiają ciała z Tirany oraz okolic. Kiedy zjawiliśmy się tam w niedzielę, ochroniarz od razu poinformował nas, że jest to teren szczególnie chroniony i nie powinniśmy się do niego zbliżać. – To tam zwłoki Andrzeja I. zostały sprawdzone przez specjalistów, a także pobrano z nich próbki krwi, oraz wycinki tkanek do badań – opowiada nam o albańskich procedurach Veliu. Albańczycy mają próbki krwi Andrzeja I. Na podstawie tych wyników uznano, że do śmierci I. doszło z przyczyn naturalnych. Nie wiadomo jednak, co dokładnie znajduje się w treści raportu sekcji zwłok przeprowadzonej na trenie Albanii. Na razie prokuratura nie ujawniła, czy w badaniu ciała uczestniczyli przedstawiciele naszego kraju. "Fakt" ustalił, że z całą pewnością po tych procedurach ciało Andrzeja I. trafiło do Polski w trumnie. – Nie ma możliwości, by zostało skremowane w Albanii. Każdy, kto twierdzi inaczej, kłamie – dodaje nasz rozmówca z albańskiej telewizji. Pogrzeb Andrzeja I. odbył się w Polsce 15 lipca. Jak przekazała nam jego żona, pani Ewa (69 l.), dwa dni przed śmiercią mężczyzna skarżył się na ból serca. – Nie widzieliśmy się od 1,5 roku, ale rozmawialiśmy przez telefon. Ostatni raz w sobotę przed jego śmiercią. Na nic się nie skarżył, mówił tylko, że ostatnio boli go serce – opowiadała nam kilka dni temu. Cała rozmowa z Muhamedem Veliu Z Muhamedem Veliu, korespondentem politycznym telewizji Top Channel w Tiranie, rozmawia Tomasz Kozłowski. Fakt: Muhamed, rozmawiamy o śmierci Andrzeja I., handlarza bronią. W Polsce trwa dyskusja dotycząca tego, czy jego ciało mogło zostać skremowane w Albanii. Czy mógłbyś się do tego tematu odnieść? Czy można w Albanii spalić zwłoki zmarłego? Muhamed Veliu: Nie mamy takiej tradycji. W Albanii nigdy nie kremujemy ciał. Taka procedura nie istnieje. U nas działa to tylko w jeden sposób: zwłoki zmarłych są grzebane w ziemi. Kremacja nie jest możliwa. Tego, o czym mówisz, umieszczania zwłok w krematorium, nigdy nie praktykowaliśmy. Tak, więc jeśli ktoś twierdzi, że zwłoki tego człowieka [Andrzeja I. – red.] najpierw trafiły do krematorium, a potem zostały wysłane do Polski, to nie jest to prawda. Takie rzeczy się nie dzieją. Nie mamy nawet urządzeń do kremowania zwłok. Nie robiono tego także u nas w przeszłości. Także to, co się u was mówi na ten temat, to fake news. Co w takim razie mogło się stać z ciałem Andrzeja I.? Jaka jest oficjalna procedura? Muhamed Veliu: Po pierwsze, kiedy albańska policja znajduje w domu zwłoki, ciało zabiera się w specjalne miejsce – do kostnicy w zakładzie medycyny sądowej. Doktor przeprowadza sekcję zwłok, sprawdza tkanki serca, żołądka, bada, czy nie doszło do zatrucia, pobiera próbki krwi do analizy, żeby spróbować ustalić, co się stało. Kiedy wszystkie te procedury są przeprowadzone, lekarze sporządzają szczegółowy raport i podpisują go, a ciało zostaje wydane rodzinie. W sprawie, o której rozmawiamy, mamy do czynienia nie z obywatelem Albanii, a Polski. W tym przypadku po tej całej oficjalnej procedurze ciało zostało wydane z kostnicy i trafiło na lotnisko. A z lotniska zostało samolotem przewiezione do Polski. Oto chronologia zdarzeń w tej sprawie. Albański trop w życiu handlarza bronią O tym przed śmiercią handlarz bronią rozmawiał z żoną Kto tak naprawdę umarł w Albanii? /7 TVN 24 / Zakład medycyny sądowej w Tiranie. /7 - / TVN 24 Andrzej I. (71 l.), handlarz bronią, który miał dostarczyć respiratory Ministerstwu Zdrowia. /7 -/- W zakładzie medycyny sądowej znajduje się kostnica, do której trafiło ciało Andrzeja I. /7 Materiały redakcyjne / - W tym miejscu odbyła się sekcja zwłok Andrzeja I. /7 -/- Bulwar Bajram Curri w Tiranie. Tutaj, w jednym z apartamentów policja odnalazła ciało Andrzeja I. /7 -/- Muhamed Veliu (44 l.), dziennikarz stacji Top Channel. /7 -/- Bulwar Bajram Curri w Tiranie. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:

list pożegnalny po śmierci