Wiele osób, które zainteresowały się tematem domowego serowarstwa, nie zdaje sobie sprawy z tego jak łatwo jest taki ser zrobić. Nie mając takiej świadomości, często rezygnuje z wykonania nawet pierwszej próby samodzielnego uwarzenia sera, tłumacząc to sobie brakiem dostępu do mleka prosto od krowy, brakiem czasu, lub po prostu brakiem wiary w powodzenie przedsięwzięcia. Można również zrobić ser mozzarella z mleka bez laktozy lub z roślinnych alternatyw mlecznych, takich jak mleko migdałowe czy sojowe. W przypadku domowej produkcji sera mozzarella, warto zastanowić się nad wykorzystaniem bezlaktozowego mleka oraz laktozy bezwodnej, która nie wpłynie negatywnie na proces produkcji sera. Ja osobiście nie próbowałam bo nie było potrzeby, krem jest dość gęsty. Ale śmiało można spróbować. (2 płaskie łyżeczki żelatyny na 2 łyżki ciepłej wody dodane na 250 ml mleka kokosowego) choć ja bym tutaj podziałała z agar (będzie wegańsko 🙂 choć wiem, że tutaj nie musi) ale agar działa podobnie jak żelatyna (zagęszcza) i idealnie pasuje do zagęszczenia gdy Przepis i sposób przygotowania na: ŁATWY I SZYBKI TWARÓG DOMOWY. W garnku zagotować mleko, nie musi być "od krowy" równie dobrze zsiada się z UHT. Do gorącego mleka wcisnąć sok z całej cytryny bez pestek oczywiście. Gotować mieszając, obserwować ,aż mleko zacznie wytrącać twarożek. W momencie całkowitego oddzielenia się WEGAŃSKI SER ROŚLINNY – składniki: 2 kg soi (u mnie ziarno ekologiczne) 400 ml jogurtu sojowego naturalnego z żywymi kulturami bakterii (miałam swój własny) 1 łyżka czarnuszki. 1,5 łyżki soli + sól do nacierania (u mnie sól morska) 2 opakowania wegańskich kultur bakterii. 3-4 cytryny (sok z nich wyciśnięty) Przekładać go jeszcze ze strony na stronę kilka razy w ciągu 12-16 godzin. Po tym czasie ser nadaje się już do jedzenia, lecz by był jeszcze lepszy, trzyma się go w wodzie z solą. 1,5 l wody wymieszać z 250 g (najlepiej niejodowanej) soli. Zanurzyć w niej ser i trzymać 4 – 5 godzin. Wyjąć z wody, osuszyć na kratce. 0R4YrLK. Last updated lut 16, 2022 1 971 Czy jesteś miłośnikiem sera? Większość ludzi lubi sery. Jeśli jednak pojawiają się pytania o jakość i skład serów w sklepach, ten domowy jest zdecydowanie lepszy i bez konserwantów. Z 2 litrów mleka, otrzymasz kilogram pysznego sera. W smaku jest podobny do sera feta i będzie się dobrze komponował z chlebem lub ulubioną sałatką. Jak zrobić ten ser? Oto jak to działa: Potrzebne będą 2 litry mleka wraz z 400 gramami śmietany, 6 jaj i 2 ml soli. Kiedy wszystkie składniki są już gotowe, możesz zabrać się do pracy. Wlej mleko do rondla, dodaj sól i wymieszaj. Następnie dodajemy roztrzepane jajka, śmietanę i wszystko razem mieszamy. Gotować przez około 5 minut. Po ostygnięciu masy, przecedzić ją do czystego, wyłożonego folią durszlaka. Teraz wystarczy tylko poczekać, aż ser ostygnie. Zawiń go w folię i włóż do lodówki. Możesz sprawić, że ser będzie bardziej miękki, dodając do niego 200 ml kefiru zamiast śmietany. SMACZNEGO! Domowy ser koryciński można przygotować z różnymi dodatkami. Domowy wyrób sera sprawi wam wiele radości, a przy okazji dostarczy pysznego nabiału dla was i waszych bliskich. Przygotowanie białego sera dojrzewającego w domu nie jest trudne, a efekty warte każdego wysiłku. Ser typu korycińskiego Ser koryciński to ser podpuszczkowy, krótko dojrzewający, z obowiązkowym dodatkiem ziół. Wypróbujcie jako dodatku płatków chili, czarnuszki lub czosnku niedźwiedziego. Zachwycicie się! SKŁADNIKI 5 l mleka pasteryzowanego 3,2% tłuszczu (mleko UHT wykluczone) 150 ml kefiru naturalnego z żywymi kulturami bakterii 10 kropli podpuszczki cielęcej 4 łyżki letniej wody ćwierć łyżeczki chlorku wapnia dla lepszej jakości skrzepu, niekonieczny solanka przygotowana z 1 l wody i 3 łyżek soli kamiennej dodatki: płatki papryki lub czarnuszka lub czosnek niedźwiedzi. PRZYGOTOWANIE KROK PO KROKU Podpuszczkę rozpuścić w 3 łyżkach wody. Kefir dobrze wstrząsnąć, żeby nie miał grudek. Mleko podgrzać do temperatury 38C i zdjąć z ognia. Do ciepłego mleka wlać chlorek wapnia i zamieszać. Następnie dodać kefir, wymieszać. Dodać rozpuszczoną podpuszczkę. Całość mieszać przez 4-5 minut. Garnek przykryć i pozostawić w spokoju na około 30-40 minut do utworzenia się skrzepu. Skrzep pociąć ostrym nożem w kratkę o wielkości około 4x4 cm. Przykryć i pozostawić na 15 minut. Wsypać zioła, zamieszać łyżką cedzakową. Skrzep przełożyć łyżką cedzakową na sito wyłożone chustą serowarską lub tkaniną tetrową (pieluchową). Pozostawić do odcieknięcia na 5 minut. Wysunąć chustę spod serka, ser pozostawić na sicie. Pozostawić na dobę do odcieknięcia. Kilka razy obrócić w trakcie odciekania. Ser przełożyć do solanki, obciążyć słoikiem z wodą, aby był całkowicie przykryty. Pozostawić go na godzinę, obrócić i ponownie pozostawić na godzinę. Ser wyjąć, położyć na kratce do suszenia, pozostawić na 2 godziny. Przechowywać w lodówce na górnej półce, bez przykrycia. Jak rozpoznać prawdziwy żółty ser? Przepisy Śniadanie Warzywa Ser a'la kaukaski - z mleka, jajek i śmietany Składniki mleko 3,2% 1 litr smietana 18% 450 ml jajko 6-7 szt. sól 1 łyżeczka cukier płaska łyżka Wyślij składniki na: Przepis i sposób przygotowania Ser a'la kaukaski - z mleka, jajek i śmietany Kroki postępowania Jajka roztrzepać lub zmiksować ze śmietaną, solą i cukrem. Śmietana powinna być kwaśna i gęsta - najlepiej wybrać śmietanę bez zbędnych dodatków w postaci zagęstników czy regulatorów kwasowości! Do szerokiego garnka o grubym dnie wlać mleko, dodać śmietanę z jajkami i dokładnie wymieszać trzepaczką, podgrzewając na średnim płomieniu, na najmniejszym palniku kuchenki. Kiedy w mleku zaczną pojawiać się drobne grudki, zmniejszyć ogień do minimum, przemieszać co 3-4 minuty, intensywnie roztrzepując na boki. Mleko zacznie się coraz bardziej ścinać oddzielając skrzep białkowy od serwatki - wtedy trzepaczkę zastąpić łyżką lub łopatką z tworzywa albo drewnianą. Ogrzewać mleko do chwili, kiedy skrzep zacznie być wyraźnie zbity w większe kawałki - mieszać delikatnie, zgarniając osad z dna garnka. Zdjąć garnek z palnika i pozostawić minut, aby spokojnie mogła oddzielić się serwatka. Ser przełożyć na sito wyłożone mokrą ściereczką, uciskając i wypełniając szczeliny. Owinąć ser (jak najciaśniej) brzegami ściereczki, nakryć talerzykiem mniejszym od średnicy sitka, obciążyć torebką cukru - im większe obciążenie, tym bardziej zwarty ser wyjdzie po odcieknięciu. Pozostawić sitko do odcieknięcia, ustawione nad garnkiem, na kilka godzin. Pozostałą serwatkę odcedzić lub sklarować przez papierowy filtr do kawy, a po ostudzeniu można ją wykorzystać do pieczenia chleba, bułek lub ciasta drożdżowego - ale ograniczyć w cieście sól, bo płyn sporo jej zawiera. Można też dolewać do zup. Przechowywać przez 3-4 dni w lodówce, w zamkniętym słoiku lub zamrozić w mniejszych porcjach. Włożyć do lodówki na całą noc, nie odwijając z mokrej ściereczki. Rano będzie gotowy do jedzenia. * Ser jest kremowego koloru, a natężenie barwy jest ściśle uzależnione od barwy żółtek :) Ja miałam jajka z pięknie pomarańczowymi żółtkami, dlatego w efekcie wyszedł przyjemny dla oka kolor, który się kojarzy z kolorem twarogu utartego z masłem. * Smakiem przypomina ser Capri lub Ricotta - jest łagodny, delikatny, wręcz jajeczny, o niemal niewyczuwalnej kwasowości - jego konsystencja jest zwarta, dość elastyczna i pozwala na krojenie cienkich plastrów. Polecane produkty MASZ GŁOWĘ PEŁNĄ KULINARNYCH POMYSŁÓW? Zaloguj się i podziel się z innymi swoimi przepisami! Podpuszczkowy ser o delikatnym orzechowym smaku, początkowo słodki, a w miarę dojrzewania nabierający kwaskowatości. Bundz jest jednym z symboli Podhala i produktem, który warto wykorzystać w kuchni. W cyklu Przyjemności na weekend polecamy przepis i kilka faktów o tym wyjątkowym produkcie. Nazwa bundz pochodzi prawdopodobnie z języka rumuńskiego, ponieważ to z terenów Półwyspu Bałkańskiego przywędrowali w XIV wieku w Karpaty i na Podhale pasterze wołoscy, od których tutejsi mieszkańcy uczyli się zasad wypasu zwierząt na górskich halach i sposobów wykorzystania owczego mleka. Wołosi pozostawili po sobie także receptury wyrobu bundzu – obok oscypka i bryndzy jednego z kulinarnych symboli tego regionu. Chów owiec przez wieki odgrywał znaczącą rolę w gospodarce górskiej. Z wypasanych na halach zwierząt pozyskiwano wełnę, skóry, mięso i mleko przetwarzane przez baców na sery, którymi częściowo spłacano tzw. daninę baranią (według prawa wołoskiego pasterze płacili ją właścicielom hal za udostępnienie terenu). Pierwszy spisany opis metody wytwarzania bundzu zawdzięczamy księdzu Wawrzyńcowi Augustynowi Sutorowi. W wydanej w 1876 r. pracy „Życie pasterskie w Tatrach” relacjonował: „Baca wlewa wydojone dopiero co mleko z gieletów do pucierzy. (…) Do napełnionej mlekiem owczem pucierzy wrzuca kawałeczek tak zwanego klagu (żołądka cielęcego), aby się mleko w jednej chwili ścięło (sklagowało tj. na ser i na serwatkę zwarzyło). Tak oddzielony ser od serwatki wyjmuje baca rękami z pucierzy, zbija go w jeden bondz, zwany udojem i zanosi do drugiej izby szałasu”. Ta technika do dziś nie uległa większym zmianom. Ser formuje się w sposób naturalny w chuście (grudziarce) serowarskiej, w której zawiesza się go na 24 godziny, by umożliwić ściekanie serwatki. Ma kształt bochna. Po wyjęciu z grudziarki jest odkładany na półkę, gdzie dojrzewa i schnie. Bundz często wykorzystuje się jako bazę do produkcji bryndzy i oscypka, jednak sam też ma wiele walorów, przede wszystkim delikatny smak, początkowo mdły i słodkawy, w miarę dojrzewania nabierający kwaskowatości. Za najsmaczniejszy uważa się ser z wiosennego wypasu owiec, tradycyjnie zwany bundzem majowym. Bundz – właściwości odżywcze Jak wszystkie sery podpuszczkowe, także bundz wykazuje spore właściwości odżywcze. Mleko owcze pod względem zawartości cennych białek, tłuszczów czy związków mineralnych przewyższa mleko innych gatunków zwierząt, w tym krowie. Dostarcza znacznie więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych, chociażby sprzężonego kwasu linolowego (CLA), pomagającego oczyszczać organizm z toksyn, redukującego tkankę tłuszczową, wzmacniającego system odpornościowy, zwiększającego tzw. wrażliwość insulinową oraz działającego antynowotworowo i przeciwmiażdżycowo. Bundz stanowi dość bogate źródło pełnowartościowego białka zawierającego aminokwasy egzogenne, których organizm nie umie sam syntetyzować, a które są niezbędne do jego rozwoju. Dostarcza solidnej dawki wapnia, potrzebnego mięśniom, poprawiającego gęstość oraz wytrzymałość kości i przeciwdziałającego osteoporozie. Dodatkowo zawarta w serze kazeina i witamina D poprawiają przyswajalność tego makroelementu. Mleko owcze zawiera również sporo cynku, fosforu, magnezu i potasu, a także witamin z grupy B (B2, B6, B9 i B12), witaminy A, C i E. Zobacz także: Jogurt grecki - przepisy i właściwości Bundz – co trzeba wiedzieć przed zakupem Bundz jest produktem dość trudno dostępnym w polskich sklepach, zwłaszcza w nizinnych regionach kraju. W dodatku produkty oferowane pod tą nazwą często nie mają wiele wspólnego z oryginałem, ponieważ są wytwarzane głównie z mleka krowiego, z niewielką domieszką owczego lub w ogóle bez jego udziału. Wpływa to nie tylko na smak, ale również wartości odżywcze specjału. Dlatego przed zakupem warto przeczytać skład bundzu, który powinien ograniczać się tylko do mleka owczego (najlepiej niepasteryzowanego), podpuszczki i ewentualnie soli. Oczywiście ser produkowany z mleka krowiego też zasługuje na zainteresowanie, warto sięgnąć np. po bundz z mieszanki mleka owczego i krowiego, wędzony w dymie z drzew liściastych. Przepis na bundz Bundz możemy spróbować przygotować samodzielnie, zwłaszcza jeśli mamy dostęp do świeżego mleka owczego. Z dwóch litrów odlewamy 100 ml i w tej porcji rozpuszczamy podpuszczkę do serów (dostępna w wyspecjalizowanych sklepach). Resztę mleka podgrzewamy do temperatury 35 st., zdejmujemy z ognia, dodajemy sól i podpuszczkowy roztwór. Mieszamy i odstawiamy na pół godziny. Powstały skrzep kroimy i wylewamy zawartość do garnka wyłożonego gazą (najlepiej podwójną jej warstwą). Zostawiamy na 2-3 godziny, by oddzieliła się serwatka, a później zawijamy gazę, „tobołek” umieszczamy w durszlaku i wstawiamy do lodówki na całą noc. Zobacz także: Cheddar - przepisy i właściwości Bundz – jak wykorzystać go w kuchni Bundz to produkt, który można wykorzystać w kuchni na wiele sposobów. Świetnie smakuje na kanapce, w towarzystwie pomidora i listków bazylii albo odrobiny miodu. Warto dodawać go do sałatek albo zamarynować z oliwą, czosnkiem, suszonymi pomidorami oraz ulubionymi ziołami, np. tymiankiem, szałwią i rozmarynem. Ciekawą przekąską jest bundz grillowany albo usmażony w panierce. Ser będzie ciekawym składnikiem farszu do pierogów, gdy zmieszamy go z ugotowaną na sypko kaszą gryczaną, podsmażoną cebulą i boczkiem. Można nim posypać kopytka i wszelkie inne kluskowe specjały. Ser kozi zdobył na świecie uznanie już dawno, choć nadal jest grupa osób, które uważają, go za zbyt intensywny i o zbyt charakterystycznym zapachu! Jednak jesteśmy tu po to, abyście dowiedzieli się o serach kozich więcej, dlatego na wstępie zaznaczymy – nie każdy kozi ser taki jest. Istnieją różne typy serów, o delikatnych nutach mleka koziego, jak i o mocnych, co jest spowodowane czasem dojrzewania. Wyróżniamy sery kozie świeże, o krótkim czasie dojrzewania oraz dojrzałe. Bez mleka, nie ma sera! Choć tak jak wspomnieliśmy istnieje wiele rodzajów sera koziego, podstawowym składnikiem każdego z nich jest kozie mleko. Mleko kozie w większości przypadków jest pasteryzowane, jednak istnieją rodzaje do których nie używa się niepasteryzowanego mleka. Te rodzaje to najczęściej o długim czasie dojrzewania. Proces wytwarzania koziego sera Następnie, aby proces zakwaszania się rozpoczął do mleka dodaje się kulturę bakterii w celu zmiany laktozy w kwas mlekowy i zmiany poziomu kwasowości mleka. Jest to proces, który prowadzi do pogrubienia mleka w twaróg. Następnie dodaje się podpuszczkę, aby jeszcze bardziej wzmocnić tworzenie się twarogu. Oddzielenie twarogu i serwatki jest kolejnym ważnym krokiem, a w przypadku bardzo miękkiego sera, takiego jak świeży ser kozi, twaróg może po prostu zawinąć w specjalną gazę i powiesić, aż serwatka sama wypłynie. Kolejnym krokiem robienia koziego sera jest krojenie twarogu. W przypadku serów miękkich kroi się twaróg na duże kawałki. Gdy chcemy uzyskać twardszy ser kozi, twaróg kroi się w małe kostki, aby mogły stracić jak najwięcej wilgoci. Gdy wystarczającą ilość wilgoci wyciśniemy, a ser kozi osiągnie pożądaną konsystencję. Aby kozi ser uzyskał pożądany kształt, należy umieścić go w odpowiedniej formie. Najczęściej jest to forma koła w przypadku kozich serów typu półtwardy. Spotykane często są również formy kłody, aby uzyskać roladę z sera koziego. Kolejnym krokiem jest dojrzewanie sera koziego. Czas procesu może wynieść od kilku dni, do kilkunastu miesięcy w przypadku serów kozich pleśniowych. [1] [1]

jak zrobić z mleka ser